Sevgi Karakuş

Biliyorum tanrım kahvelerin telvesinde yaralarını arıyor artık insanlar Kokusunda yeşeren hüzün sesleri biraz derin biraz kırık Öyle...

Kiralık dargınlıklar biriktirmeye adanmış sabahlar ki Göz kenarından bakıyorum alacalı vedalara, Oysa hepimiz kimliksiz bir bakışla adaş...

Biraz gökyüzü, biraz yağmur, biraz biraz deniz, şiirler ve radyolar, kuşlar ve atlar... Bir şeylerin anlamlı olduğu zamanları yakalamak...